Çokum, kitabında “Sabah karanlığında uyanan kuşlar… Mürdüm rengi gözleriyle akıllarda kalan özgür bir tosun… Kar bekler gibi umut bekleyen, menekşe çağındaki bir kadın… Adı, şarkıları, kıyafetleriyle beğenilen sanatçı Rüya Narin ve hüzünleri… Akasyanın dallarında bir kuş var mıydı gerçekten? Hava kararınca o saatlerde kuşlar gitmiş, yuvalarına çekilmiş olurlardı. Ama bazen gecikmiş bir kuş arkada kalmış ve bir dala sığınmışsa?” sorusunu fısıldıyor okura.
Bir yanıt bırakın