15 Temmuz darbe girişiminin üzerinden 7 yıl geçti. Hain darbeciler tarafından şehit edilen vatandaşlarımız ise unutulmadı.
Darbe girişiminde Ankara Gölbaşı’ndaki Polis Özel Harekat Merkezine düzenlenen saldırıda şehit olan özel harekat komiser yardımcısı Cennet Yiğit’in babası Yahya Yiğit, yaşadıklarını anlattı.
Baba Yiğit, kızı Cennet Yiğit’in şehit olacağını hissettiğini söyleyerek, 15 Temmuz’dan bir hafta öncesini anlattı.
Cennet Yiğit’in babasından duygulandıran sözler
Kendilerinin her gün 15 Temmuz yeniden yaşadığını kaydeden Yiğit, “15 Temmuz bizim için hiç bitmedi. O hain kalkışma, işgal girişimi. Birileri 15 Temmuz’u itibarsızlaştırmak için ‘kontrollü darbe’, ‘tiyatro’ dese de, onlar Siyonist babalarının istediğini yapıyor. Bu sadece 85 milyonluk Türkiye Cumhuriyetini işgal girişimi değil, İslam dünyasını yok etme girişimiydi. Bu yüce Türk milleti, göğsündeki iman ile elindeki bayrağı ile tanklara, toplara, F-16’lara karşı koyarak geçit vermedi.
Rabbim inşallah bir daha böyle bir 15 Temmuz’u bu aziz millete yaşatmaz. 251 şehidimiz, 2 bin 700’ün üzerinde gazimiz vardı. Allah onlardan razı olsun. Eğer bugün biz bu kelimeleri konuşabiliyorsak onların sayesinde konuşuyoruz. Onların sayesinde bu aziz vatanda hava teneffüs ediyoruz, su içiyoruz.
Allah kimseye evlat acısı yaşatmasın. Kalpteki evlat acısı çok farklı bir duygu. O kadar büyük bir şeref ki, o kadar büyük bir onur ki, bizi yeryüzünün en büyük şerefi ile şereflendirdiler. Allah bizleri inşallah o şerefe layık kullarında eyler. Bu duygu anlatılmaz. Ancak yaşanıyor. Ne diyelim, evlat acısı farklı bir şey. Onuru, gurur, şerefi apayrı bir şey” ifadelerini kullandı.
“Şehit olacağını anlamış”
Baba Yiğit, kızı Cennet’in 15 Temmuz’dan 1 hafta önce üniformasını giyerek evde bulunan herkesle fotoğraf çektirdiğini ve anneannesine “ben şehit olacağım, önce yanıma seni alacağım” dediğini belirterek, “Anneannesi ile son fotoğrafı buradan duruyor. Cuma günüydü, Ankara’dan misafirlerimiz vardı. Cennet’i cumartesi günü de yolcu ettik. Şehit olmadan 1 hafta önce kamuflajlarını giymiş, kapıdan çıktı. Askeri bir işaretle toplanın, fotoğraf çekineceğiz dedi.
Herkesle ayrı ayrı fotoğraf çekindi. Sanki vedalaşır gibi. En son anneannesi kaldı. Ona da “pamuk anneanneciğim sen neden oturuyorsun, gel” dedi. Anneannesi de yeter deyince “hayır anneanne, finali seninle yapacağız” dedi.
Bahçemizdeki çam ağacının kenarında boynuna sarılarak “pamuk anneanne, ben şehit olacağım, önce yanıma seni alacağım” dedi. Kimsenin ağzını bıçak açmadı, kimse bir kelime konuşamadı. Anneannesi “aman kızım ağzından yel alsın, benim dedem şehit, o bana yeter” deyince “hayır anneanne, deden seni tanımaz. Ben şehit olacağım, önce ben seni yanıma alacağım” dedi. 1 hafta sonra gitti ve şehit oldu” ifadelerini kullandı.
Bir yanıt bırakın